mollada na noite no silencio
contra a neve no lume da existencia
luz do sangue e antes do poboo
luz de estatuas
lanza sen nome
na inmensa noite dos soldados
a voraz
dor das pombas
no teu berce está a renacer
a capital dos camiños humillados
facerse pobo e territorio
o vento é un cabalo que trouxo
a nai a respiración os puñais traizoados
garfo atrapado na fogueira do teu retrato
sorrí onte de novo caéronse os soños
ante a resposta do reino dos verdugos
todo está encadeado nesa forma de ladrón
na noite na súa vantaxe na agonía
ardente patria sen pintura e sen palabras
ela a fortaleza e a roda baleira
sangue inventado nun chan invisible