TEQU (ilustración)
3
estancia
organismo
consumado
serenidade
no confinamento
na
certeza
para
trasladar a extremidade
gregarismo
con zume
angustia
e insinuación
para
o qué ser un
responsabilidade
non entregarse
escaseza
do desexo pensativo
suxeito
febril necrópoles dactiloscópica
infinidade
inquilina
ocupando
unha falsa postura
con
actos inseparábeis
percepción
de forma superposta
ao
meu mantel de espírito chisco
conselleiro
bondadoso
novidade
e dado
ser
sempre fame
unha
fonte inquietante
se
vostede soubese razoar
sobre
todo con escrupulosidade
pan
e sal
ter
un verdadeiro e delirante traxe
pero
eu non desexo amolar
ti
ou vostede por descubrir
el
ou vostede para me axudar
son
un amigo a medida
ao
que vostede escoita
a
receita para como poder queimar o cerebro
vesánico
pero
poder
obrigar sobredito á negación
non
tiña o mesmo ungüento
hostilidade
da pregunta do xuíz
na
complicidade xuizosa da custodia
da
sobremesa sanguinaria
que
os globos de cristal esbrancuxados
afirman
sentir admiración
ante
as reflexións discretas
no
punto cardinal da fascinación
cardinal
do mediodía
do
executor epicúreo
do
xenio
do
español
máis
alá de quen perdeu a súa expedición
vostede
desexa atopar unha paixón
en
cada absoluto se agacha unha despedida
o
almanaque do sacerdote esta queimado
porque
escorrega o vulto nas devolucións
a
mesma enfermidade magoada
do
progreso social
as
áreas maculadas son poesía ingurxitada
do
mimetismo dos problemas
do
antiparasitario nefasto
de
providencia calculada polo progreso moral
o
mantel está descomposto por calquera devoción
de
día no país onde vivir é subversión
as
rúas están valeiras
como
os campos de Marte
son
soamente o carrapuchiña agarrado
con
beizos incurábeis de tristura metálica
suprimir
ao azar ao hipoxeo
saír
acabando a colección de barcos
como
sempre hai unha muller no acantilado
só
como expiración segreda
válvula
incisión circunstancial e espuma
inseguro
tendo a existencia detida
fumar
impertinente cocho e noite
somnífero
nun braseiro diminuto
movemento
para morrer artificialmente
dormitorio
sedutor e divertido
para
a túa primeira vez émbolo ruborizado
estar
incomunicados na alcoba
deshonrar
o lugar
a
miña familia rise en smóking
con
olladas espirituais
emanación
e símbolo do álbum pastoral
corpo
como un interruptor
en
impenetrábel pradairo
como
trevos sacerdotais
empreño
cristián eco
posuír
unha escavadora
para
a neve ciclope
peito
anaco cuberto de chapapote
o
misterio por desnivelar
ningún
deus fai a túa intelixencia
nin
inventa enfermidades para o home
ningún
deus doutor inventa a reprodución do home
amor
ceo estar xeado e quente
esfragar
a ética pública
emprestar
atención ao amor ao amor
ser
teu se ti o desexas
e
toda muller ten un símbolo
vella
imaxe e consumación
novo
calvario do eco
tortura
abrigada gravitación lenta
embaixo
da táboa hai unha secuencia flexíbel
aspirina
dos amantes para escapar da cama
de
costa a costa comigo soamente
nós
dous
feitos
sorriso
muller
perfecta
caricia
de ser guiada para min
para
ver a man explorando
como
unha cabalgadura
no
interior esbaradizo do pupitre
con
ollos de lugar remoto
como
a decoración das cociñas
das
labras da roda
unha
casca de pele monopoliza
a
moca da dozura
conque
un home novo
fai
apenas articulado
moderado
e xiratorio como unha exibizón
pobre
de vostede o que sabe da sublime
boia
onde dous son cadea de futuro
a
paixón corta o maquillaxe dos diváns
escavadora
universal da sorpresa
a
pesadiña do autómata
odia
delicadamente a espontaneidade infinita
4
o
encanto da paleta tiránica
cordón
magnético
raptor
de nenos angustiados
que
a cama de seda encapsulada
reduce
a lenda hercúlea
do
fumador de opio
24
horas de Versos homéricos atullaron
con
flatulencias viciosas os obstáculos
dunha
subsistencia parlamentaria
dos
suburbios dos homes
ante
a miña intriga
e
aínda con outras irregularidades da cadea
a
través do mundo que se semella endiañadamente
ao
empate de océanos e desertos coa zume
distinta
dos meus extenuantes camiños
compensación
na atmosfera da civilización
da
casa de feras dos músculos
recoñezo
a sensación dos meus tímpanos
do
extravagante tradicionalismo
administrado
con principios
patriota
sen respiración
a
camisa do teatro
pesada
e engurrada
na
representación da estación
toda
a sociedade
ten
a obsesión dos cadáveres
o
meu ídolo pequeno é malvado e sen salvación
pola
pendente do capricho
o
punto do arame do traballo
ten
a obriga de inaugurar
as
torneiras dos mananciais do sol
vacas
e faro da máquina segadora
ante
o inverno dunha tarde fermosa
que
lle mete présa ás papoulas nos seus soños
ningunha
antítese no misterio muller
vostede
sabe o que é empinar o cotobelo
as
monxas no seu soño teñen a clausura pechada
marcas
dun desaprehensivo sempre imperceptíbel
dar
unha ollada como os dobre sentido
as
olladas do vestido
e
o abrigo supremo longueirón
eles
mesmos o amor ao luxo do porque
a
proba dos anacos fermosos
pode
vaticinar dentro do museo da lúa perfecta
dos
campos de batalla da moral
que
debe morrer baixo un clima cotián da atmosfera
que
fixa os gardasois das terrazas sen machete
dos
servidores da chave
o
estupor do androide do éxtase que ri
unha
tea reparte estrelas inxenuas
na
célula do afago
a
loción do transo
o
grande home do almofadón sobre os ombros
que
a súa frívola cea extirpa
entre
as paredes da laxe da miña nenez exigua
o
día esta aterrorizado coa casca de ovo
e
a conversación privada co meu pasado
ten
unha dilema de maternal azafrán
ólloo
como se fose morrer
saiba
que vostede ten o nariz cono de vento
no
bordo do pavimento
como
a cara das sales da auga
o
sátiro está embaixo do ar fresco da mañá
o
luxo e o pracer sosteñen un xogo de espectros
a
cita detrás dun cristal descontinuo
o espazo
da auga o feitizo do pacto
o
traballo do untamento
as
rexións afastadas séntense azuladas pola realidade
esaxerado
peregrinaxe corvo das bandeiras
rosas
misteriosas vagabundos veloces e paralizados
iterazón
cana diminuto mais alá do cabalo
o
confesionario é un azo amargado
e
atuado que ven dun mar seco
moi
preto ao longo da reliquia do camiño
no
amencer do padeeiro
hoxe
e durante moito tempo
os
regatos se asemellan a virxes pequenas
a
unha alegría ensartada na vida do soño
moi
en riba o qué sen significado
que
calquera cosa é ollar
relixións
egoístas da humanidade
o
outro lado da miña cara se asemella aos regatos
ninguén
virá a ver o meu almanaque segredo
o
das grandes aventuras na escada
non
vemos calquera cosa
os
meus amigos se limpan as bágoas co periódico
dos
fabricantes de xenios petrolíferos
operación
dos imbéciles
dos
monstros do tocador
que
se sentan en incontábeis butacas
Continuará