A pegada invisíbel (Álbum fotográfico)

TEQU (texto e ilustracións)

Este álbum percorre lugares de Badaxoz profundamente transformados, espazos que xa non conservan sinais visibles do paso de Castelao. A Torre de Espantaperros, o hotel onde se hospedou, o lugar no que traballou e o Xardíns da Galera aparecen hoxe mudados polo tempo e pola cidade, sen placas nin marcas que lembren aquela presenza.

As fotografías non procuran vestixios materiais, porque non os hai. Procuran, máis ben, o baleiro da memoria, a distancia entre o que foi e o que permanece. Son imaxes do presente que dialogan cun pasado ausente e que convidan a pensar como a historia, ás veces, se sostén só na palabra, na lembranza e na vontade de non esquecer.

1. A Torre de "Espantaperros"

O símbolo inicial

A torre abre o álbum porque representa o tempo longo, a cidade histórica, o lugar que mira sen falar. É o espazo máis recoñecible e tamén o máis alleo: estaba aí antes de Castelao e segue aí despois.





A torre non lembra. Somos nós quen lembramos por ela.


2. O lugar onde traballou

A vida imposta

Despois do símbolo, aparece o cotián obrigado: o espazo do traballo, da rutina, da adaptación forzada. A orde suxire o paso do abstracto ao concreto.
Aquí comeza o desterro como experiencia vivida, non como idea.

Aquí o tempo pasaba doutro xeito.


3. O hotel onde residiu

A intimidade precaria

O hotel introduce o privado, o lugar sen raíces, o espazo de tránsito. Non é fogar, pero é onde se escribe, se pensa, se sofre a distancia.

Un cuarto pode conter un país enteiro.


4. O Xardín da Galera

Peche e respiración

O xardín pecha o percorrido porque representa o tempo suspendido, o paseo, a observación silenciosa. Non resolve nada, pero alivia.

Mesmo no desterro, a vida procura sombra.