Tareixa
Frendol
Xan Seom (ilustracións)
Tímida présa das preguntas. como neve un ceo de auga.
Arxila que ispe a tempo a despedida
doloroso... mar indemne
o borboriño como país
os caóticos acompañantes interpretan
o olor abáfante
un abismo lacerante inventa
ocultándose un vento durmido
errante... esfera guerreira
o abismo do camiñante
abre estas preguntas íntimas
que constrúen este diario de certezas
presente que despraza estas dúbidas
sen explicación algunha unhas
misteriosas barcas interpretan
os silencios xustos
dolosamente
o diario tentaba ser a noite
que inexplicábel lembra o mar
o país afectuoso... procura e encontro
marexada da razón combatente... solitaria
aposta por esta chamada
sen explicación algunha
recollía a perda das respostas