Seminaristas persignándose e comendo lagosta (1)

Alfredo Fillar
TEQU (ilustración)




1

O razoamento sen conexión
a comprensión na miña caravilla
como contestación á miña meditación
e ao outro lado de min unha silueta apócrifa
puntual micción
espesura de Venus aboador da presenza
de futuros comprometidos
na pregunta do desacougo
da identidade da paixón
cuadriga que en ningún tempo
é un sacrificio estratéxico
que produce enerxía
vexo que xa a reliquia de nariz resmungona
está dotada cunha faixa
que fuma unha carrapuchiña sobre a devastación
atopei a un infectado do futuro
preguiza do beixo
vostede mesturanza calcaria
entregado a fregas e sixilos da satisfacción idealista
da virtude da felicidade
que olla a fe cál ten albedrío
do máis alá chatarra do arame do baleiro
soño de Endymion no luscofusco apalpado


2

Iceberg desprazado
costura desterrada
recompensa negativa
cronoloxía bronceada velosa
mesquita no interior
gozar coa póla acabada
emparellar o espazo ameazante
dentro do meco o meu
valor e espiral do suxeito
á par do aguillón
no interior da agulla
así lamentarase
éxida iniciática do un
alongamento eludíbel
cerimonia raíz para fisgar
o deambular do risco espertador
en consumado e inusitado escaravello
legado insensato arrincado ao amor
esmiuzar minúsculo da roupaxe
da doncela vez do eixo doado
en afastamento dos trasnos administrativos
con convidación siña e fama
letargo catividade anil
ollo e sombra bondadosa
encanto deber ser contraditorio
angustia éter forma
desexo e madeiro como un mendo
cántico artificial
penitencia deforme
no andel do futuro
afoutarse entre candelorias
de insolencia
de desvergoña
de conciencia rabuñada ao arume
do anestésico avesío
da oración dos histéricos
pelo naquel lugar
onde o vento é aceirado
transatlántico de distintos soños
de violento luscofusco
ab aeterna lura
diminuto roteiro das fantasías
xestación do perfume do final
durminte engano
o lance esta agachado
no corredor teatral
que bebe nunha pociña
de apócemas anatómicas
xa que unha dama achegada
non desexa que esta aventura
na creación parva
que cada exemplo apresa
sexan a miñas mans
a compaña vagabunda
e do seu perfume sarmiento

Continuará