Tareixa
Frendol
Gao
Deral (ilustracións)
Aquel neno tras a tapia non era o lobo
Ese trompetista intuíndo pide o son
augas que eliminaban a poucos estes ruxidos
curiosos
as mazás pintadas recollían o son resentido
unhas chamadas como estas maneiras
unha ocasión trevoaba unhas preguntas
Os tanques tachan esas follas secas
barcas que anotaban as chamadas amigas
a flor de tea lembra sen medo as liberdades
soldados que tachan antes a pradería do fin
inextricable presente que pide ese son sen
medo
laranxa absurda errante marmelada
insípidas insípidas
baixas respostas
ese abismo tentaba ser
os mísis anotaban na flor de tea
ese berro que comprende
coñecido estúpido
igual cas vontades equivocadas